1. Mgła schodzi z lasu , panie majorze e D
Mrok się podnosi z chaszczy jak ptak C (M)
Już się szkopy nie tułają po borze
Nie jednego przez noc trafi szlag
Jutro do wsi pewnie zejdziemy
Pies nie szczeknie - przecież my swoi
U mej matuli cokolwiek zjemy
Potem nas śpiewem do snu ukoi
I dobrze odpoczniem, nim odejdziem w góry C D e
Lecz co pan major, taki ponury? / x2 C D e (M)
2. Do diabła ze śmiercią, panie majorze e D
Pan z nią szedł w trzydziestym dziewiątym C (M)
Potem trza było się z wojskiem łączyć
I miecze ostrzyć daleko za morzem
Myśmy czekali bo wodza brakło
Lichy to zwierz co walczy bez oka
Pisma przysłali i słowo się rzekło
I biały orzeł z góry spikował
I w piersi wroga wbił swe pazury C D e
Lecz co pan major taki ponury? / x2 C D e (M)
3. To nie był taki zwyczajny bój e D
Lufa się zgrzała jak bramy do piekła C (M)
Mocno się wrzynał w kieszeni nabój
A każda chwila się w wieczność wlekła
Strasznie pan dostał, panie majorze
Jak mi Bóg miły-nie mogło być gorzej
Krew się przelała przez głębokie rany
Archanioł Gabriel otworzył bramy
Pozdrówcie ode mnie Świętokrzyskie góry C D e
Szepnął i skonał major Ponury / x2 C D e (M)
Skonał i odszedł, odnalazł swe góry C D e
Sercem bohater - major Ponury C D e (M)
|